Gevoel als poort naar bewustzijn
Soms kan ik opeens zo ongeduldig zijn. Of heel erg boos en verontwaardigd. Of intens verdrietig.
Het kan dan helpen om te weten: Ik héb mijn gevoelens, ik bén ze niet. Gevoel is misschien ongrijpbaar, maar het is beslist een feit. Gevoel ís, of je nu wilt of niet. Het is primair en levend. Het hoort bij jou en mij. Dieren en planten hebben gevoel. Het zit dicht op onze huid, is gekoppeld aan onze vitaliteit .
Mensen letten vaak niet op hun gevoel of drukken het weg, vooral als het gevoel pijn is. Als je wel naar je gevoel kijkt, kom je van alles tegen. Het kost moeite en inspanning om er aandacht aan te besteden, maar je wordt levendiger en opener naar jezelf en naar anderen.
De nuances in gevoel zijn talloos. Wat voel ik? Het is de kunst – een aan te leren vaardigheid – om het juiste woord bij mijn gevoel te zoeken. Als ik het goede woord gevonden heb, dan ‘klopt’ het. Dan voel ik een rust in mijn buik, een opluchting in mijn ademhaling.
Speurtocht
Woorden geven aan mijn gevoelens helpt me om mijzelf te begrijpen. Zo vaak heeft een gebeurtenis of wat iemand zegt of doet me pijn gedaan, of geïrriteerd en onzeker gemaakt of juist blij. Door aan vrienden (of aan mezelf) te vertellen wat ik heb beleefd en gevoeld, komt er licht op te schijnen. Oh, zit dat zo! Dan kan ik het loslaten, of met hernieuwd inzicht het contact verder aangaan.
Gevoelens ontdek ik ook in mijn lichaam: een knoop in mijn maag (angst), een dichte keel (niet geuit verdriet), een benauwd gevoel in mijn longen (hectisch en opgejaagd).
Als ik op zoek ga en luister naar mijn lichaam, kan ik het bijbehorende gevoel ontdekken. Een prachtig mysterie. En als ik dat ontdek, kan ik de speurtocht starten naar waarom ik me zo voel. Dan voel ik me helder en bewust, niet meer in verwarring. En hoe mooi, de lichamelijke ongemakken zijn ook weg. Ik weet wat ik wil. De weg uit het labyrint.
Gevoel geeft sjeu
Het gaat erom dat ik mijn gevoelens als paarden in beheer neem; ik ben de koetsier die de paarden-gevoelens ment.
Hoe overweldigend of intens mijn gevoelens ook zijn: het is ‘maar’ een tijdelijke beweging. Daaronder, daarbinnen, hebben jij en ik onze innerlijke kern. Als een boom, stevig in de grond, en opgericht naar boven. Hoe hard de stormwind van gevoelens ook waait, die kern is standvastig geworteld, in verbinding met boven.
Mijn gevoelens zijn een tool voor het verdiepen van mijn bewustzijn. Inzicht in mijzelf en de ander. Het is een thermometer die ik kan aflezen, onafhankelijk, zonder sociale aanpassing aan een norm of waarde, zonder me te laten meevoeren door de energie van een ander. Gevoelens geven sjeu aan mijn leven. Mijn contacten worden waarachtiger en dieper, ik voel beter wie ik ben, ik ervaar zingeving en blijheid in mijn dagelijkse leven.
Ebba Hesther Hoogenraad, Trainingsinstituut Tjongeroog in Nieuwetijdskind Magazine 28 juli 2022 via deze link
